woensdag 20 juli 2011

Symposium over Rutger Kopland

Op 11 november 2011 is er bij het departement Religiewetenschap & Theologie van de Universiteit Utrecht een feestelijk symposium over levensbeschouwelijke aspecten van het werk van Rutger Kopland. De dichter zal het symposium hoogstpersoonlijk openen en afsluiten met een voorlezing uit eigen werk. Andere sprekers op deze dag zijn onder meer Arnon Grunberg, Marjoleine de Vos en Johan Goud.

Ook Ben Peperkamp zal er spreken; hij zal aandacht vragen voor wetenschappelijke (psychiatrische) aspecten van Koplands poëzie, zoals in [onderstaand fragment uit] het gedicht 'De chemie van de ziel' (Verzamelde gedichten. Amsterdam 2010, derde vermeerderde druk, p. 412) waarin een fysiologische of biochemische verklaring van "een gelukkig herinnering" per saldo reductionisch en ijdel blijkt. Is dat een laat of indirect protest tegen wat gemeengoed is geworden sinds Ohne Phosphor kein Gedanke: Jacob Moleschott und der philosophisch-naturwissenschaftliche Materialismusstreit im späten 19. Jahrhundert

met de mooiste machines is er gekeken
waar en wanneer onze moleculen veranderen
in zoiets vluchtigs als bijvoorbeeld
een gelukkige herinnering

en waar en wanneer die herinnering
weer in de moleculen verdwijnt
op dezelfde plek op hetzelfde moment

en jawel: de beeldschermen bleven leeg
en de printers zwegen - duidelijker
bewijs is er niet.

Over machines gesproken? Waarom beschik ik niet over een digitale concordantie van deze gedichten, waarmee de tekstplaatsen getoond kunnen worden waar zo overvloedig gevoeld, gezien, gedacht, herinnerd, getast, gevraagd, gekend, getwijfeld of veranderd wordt - ten bewijze van Koplands fascinatie voor de subtiliteit én complexiteit van de geest (of moet ik zeggen: ziel)? Hieronder: een molecuulmodel van serotonine, een neurotransmitter met een exciterende werking - een potentiële geluksverbinding dus.

Geen opmerkingen: