In haar masterscriptie onderzoekt Bibi Veth de opmerkelijke canonisatie van het werk van Top Naeff in vergelijking met de canonisatie van het werk van thans zo goed als vergeten vrouwelijke tijdgenoten. Daarbij heeft ze uiteenlopende factoren verdisconteerd. Top Naeff mengde zich om te beginnen veel in redacties van o.a. de Dordrechtsche Courant, de Groene Amsterdammer en Elsevier’s Geïllustreerd Maandschrift, in uitgeverijen en letterkundige clubs waar zij in aanraking kwam met andere schrijvers en recensenten. Daarnaast ontving Top Naeff tussen 1900-1930 vele positieve kritieken van hoogstaande critici (Nijhoff en Ter Braak bij voorbeeld). Voorts school haar succes in haar stijl, die jong en oud in vervoering bracht. Zij bediende zich (volgens tijdgenoten) van een aantrekkelijke schrijfstijl voorzien met een dosis humor en sentiment, wat haar werk juist niet te ‘damesachtig’ maakte (een algemeen kritiekpunt jegens schrijvende vrouwen). Critici waardeerden in ieder geval haar ironie en juistheid van psychologie en realiteit. Maar wat Top Naeff het meest deed opvallen, waren haar recalcitrante meisjesboeken, waarin zij de moraal predikte van zelfbewuste meisjes met een eigenzinnige visie die indruiste tegen de brave burgerlijke meisjesmoraal. In die zin was Naeff voor haar tijd - zeker in ethisch opzicht - vernieuwend.Bibi Veth, Een rebelse dame, een damesachtige rebel. Waarom een uitzonderlijk schrijfster, als Top Naeff, meer wordt gewaardeerd dan de vele vrouwen die in de marges zijn verdwenen. Masterscriptie VU: Amsterdam 2007
Begeleider: Dr. Sander Bax
Geen opmerkingen:
Een reactie posten