Leopold

Kladpapiertje van de dichter J.H. Leopold

Toen de leraar, classicus en dichter Jan Hendrik Leopold in 1925 overleed, liet hij een indrukwekkende hoeveelheid aan ‘poëzie in wording’ na waarnaar inmiddels uitvoerig (editiewetenschappelijk en interpretatief) onderzoek is verricht. Te midden van deze nalatenschap werd ook een tiental nieuwe, voor publicatie geordende verzen aangetroffen. Deze zijn inmiddels postuum verschenen. Blijkens enkele doorhalingen en varianten was Leopold echter nog niet geheel tevreden met deze gedichten, maar gezien het veel grotere aantal varianten en doorhalingen in andere poëzie in wording kan dit stadium, voor een dichter als Leopold, beschouwd worden als behoorlijk finaal: ongeveer zo moet hij het bedoeld hebben.

Mieke van Zonneveld heeft in haar voortreffelijke - klassiek neerlandistische - bachelorscriptie die in de zomer van 2012 zonder noemenswaardige problemen gereed kwam interpretatief onderzoek verricht naar een viertal cyclisch verbonden gedichten uit deze verzameling bijna voltooide verzen. Een ervan begint met de bekende regel ‘U missen en u niet ontgaan....’.

Mieke laat zien dat de door haar bestudeerde teksten in velerlei opzicht exemplarisch zijn voor Leopolds dichterschap, in elk geval voor de laatste periode daarvan. Doel van dit onderzoek was immers aan te tonen dat bestudering van deze vier gedichten en hun (biografische en filosofische) context een tamelijk nauwkeurig portret kunnen opleveren van Leopolds poëticale opvattingen. 

Mieke van Zonneveld, "U missen en u niet ontgaan...." en Leopolds poetica. Bachelorscriptie VU: Amsterdam 2012.

Begeleider: Prof.dr. Ben Peperkamp, die hieronder naast Mieke op een foto staat voor de automaat waarin snoep en cola, 12de verdieping. Gemaakt door Mieke's moeder, de dag van het afstuderen.

Mieke en Ben, 2012